Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Δελτίο Τύπου Α.Φ.ΕΠΑΛξης: Ντροπή σε όλους μας, μα πιο πολύ σ’ εκείνους



Την περασμένη Κυριακή (28/02) παρευρεθήκαμε στο μνημόσυνο του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου. Τον επιμνημόσυνο λόγω του ήρωα, άγνωστο γιατί, ανέλαβε να τον εκφωνήσει ο πρόεδρος της βουλής, Μ. Κάρογιαν. Ο εν λόγω κύριος, λοιπόν, αφού πρώτα μας είπε ότι η λύση που θα δεχτούμε πρέπει να δικαιώνει τη θυσία του ήρωα, ανάλωσε τον υπόλοιπό του χρόνο για να μας πείσει ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι μεν οδυνηρή, αλλά πρέπει να συμβιβαστούμε. Θεώρησε σωστό να εκμεταλλευτεί το βήμα που του δόθηκε τη μέρα που τιμόταν η θυσία του Αυξεντίου, για να προσπαθήσει να πείσει τους παρευρισκομένους για την αποδοχή της ΔΔΟ. Αίσχος κύριοι, να μετατρέπουμε το μνημόσυνο ενός ατόμου που κάηκε ζωντανός για τα ιδανικά του, αρνούμενος να συμβιβαστεί, σε συλλαλητήριο υπέρ του συμβιβασμού και της ενδοτικότητας.

Ο κ. Καρογιάν μίλησε για αρχές και αξίες που πρέπει να κρατήσουμε στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για λύση. Και ήταν το κατάλληλο άτομο να μας μιλήσει για αρχές και αξίες, λίγες μέρες μετά την ατιμωτική στάση που κράτησε όταν θ’ αποφάσιζε το κόμμα του παραμονή ή όχι στην κυβέρνηση, εμμονή ή όχι στις αρχές της δημοκρατίας, στις αξίες της πατρίδας και του αγώνα. Ήταν αυτός που λίγες μέρες πρωτύτερα, στον βωμό της εξουσίας, στον βωμό της καρέκλας καλύτερα, θυσίασε αρχές, στόχους, ιδανικά και επέλεξε τη στήριξη στην καταστροφική λύση που επιδιώκει η κυβέρνηση.

Κακίζουμε και το γεγονός, ότι για να μην βραχούν οι επίσημοι, δεν έγινε κατάθεση στεφάνων στον ιερό χώρο του κρησφυγέτου, στον χώρο που κάηκε ζωντανός ο Ζήδρος για να τρων και να πίνουν αυτοί σήμερα! Μόνο η Α.Φ.Έπαλξη και η μαθητική Α.Κ.Μ Ε.Φ.Ε.Ν αψήφησαν τις καιρικές συνθήκες και κατέβηκαν στο κρησφύγετο για ν’ αποδώσουν φόρο τιμής. Τα υπόλοιπα στεφάνια μετέφερε όλα μαζί σ’ ένα σωρό κάποιος στρατονόμος.

Δηλώνουμε ότι εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα του Γρηγόρη και των υπολοίπων ηρώων μας, πιστοί στον όρκο που έδωσαν εκείνοι όταν μυήθηκαν στην ΕΟΚΑ, πιστοί στον όρκο που έδιναν οι συνομήλικοί μας Αθηναίοι πριν 2.500 χρόνια, να αγωνιστούν για την πατρίδα «και μόνοι και μετά πολλών».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου